در آغوش درنگ

سلام

بهار فصل زیبایی هاییست که روح انسان را میپرورد و این من هستم که روحم را پرواز میدهم در آسمان اندیشه های زندگیم .

اما گذر ابر ها بر این دشت بیکران آسمان ، پرده ای خاکستری رنگ بر روی چشمانم میکشد و خسته ام میکند.خسته...

و همین خستگی ها بر دلتنگی هایدلم می افزاید .

چند روز پیش که با سرویس به خانه بر میگشتم از کنار میدانی گذشتیم و آنجا بود که فهمیدم عطر گل چیست .روحم تازه شد از بوی دل انگیزی که تا به حال به آن توجهی نمیکردم.اما پس از چند ثانیه آن عطر دل انگیز و روح نواز وجودم دیگر نبود و من دلتنگ دوباره بودنش

و آنجا بود که فهمیدم بهار هم فصلیست که بر دلتنگی های خسته ی دلم می افزاید...